U bent hier
Werkgroep Bedekkingen
We stellen de oudste werkgroep van de Vereniging voor Sterrenkunde voor!
Oprichter en eerste "roerganger" aan het hoofd van de Werkgroep Sterbedekkingen”, zo heette de werkgroep vroeger, was Jean Meeus. Hij maakte de dienst uit van 1969 tot juni 1976. Hij was de drijvende kracht achter het geheel van het berekenen en waarnemen van sterbedekkingen aan de maanrand.
Sporadisch nam hij ook deel aan de waarneming van rakende sterbedekkingen die georganiseerd werden door Jean Bourgeois, lid van de Franstalige tegenhanger van de VVS, namelijk APEX. Bourgeois was een crack in het waarnemen van zulke events en heeft zeer veel impact gehad op de latere werkgroepleiders voor sterbedekkingen in de VVS. Hij was ook de eerste die videobeelden maakte van rakende sterbedekkingen. Deze beelden werden als documentatie en voor de ledenwerving gebruikt.
Jean Meeus was uiteraard mee met zijn tijd maar vond het toch welletjes en hij zocht iemand om zijn geesteskind aan over te laten. Willy Verhaegen uit Wetteren was van juli 1976 tot december 1978 de geschikte persoon om Jean Meeus te ontlasten en de leiding van de werkgroep op zich te nemen.
De sterbedekkingen aan de maanrand vormden de hoofdbrok van zijn taak en eerste schuchtere expedities naar rakende bedekkingen in VVS-verband gingen door. Natuurlijk onder het waakzame oog en de begeleiding door Jean Bourgeois. Het was ook onder zijn vleugels dat Pierre Vingerhoets, de latere en tot hiertoe de langst zittende werkgroepleider van de VVS, zijn eerste stappen heeft gezet in het bedekkingswereldje. De eerste sterbedekkingen door planetoïden werden waargenomen. De samenwerking met Royal Greenwich Observatory in Engeland was een must om de geklokte sterbedekkingen aan de maanrand door te geven zodanig dat ze verwerkt konden worden. Dir was van zeer groot belang en werd door Willy Verhaegen nauwgezet opgevolgd.
Willy Verhaegen moest dan door tijdsgebrek op zoek naar een opvolger om de werkgroep verder te leiden. Zijn zoektocht naar een geschikte opvolger vond zijn einde in Limburg waar hij Roger Laureys kon strikken om de taak op zich te nemen. Roger Laureys zou werkgroepleider worden in januari 1979 en bleef in die functie tot november 1982.
De tak sterbedekkingen aan de maanrand werd uitgebreid door het feit dat de werkgroep duidelijk uitgegroeid was tot een volwassen telg. Een 25-tal waarnemers zorgden voor de nodige gegevens en metingen van zeer grote nauwkeurigheid. De expedities naar rakende sterbedekkingen werden nu ook in het buitenland uitgevoerd, Nederland en Frankrijk waren de actieterreinen. Meer en meer sterbedekkingen door planetoïden stonden op het programma. De eerste succesvol waargenomen events waren toen echte wonderen…denk je in, in de schaduw staan van een ster die bedekt wordt door een rotsblok ergens tussen Mars en Jupiter, onvoorstelbaar voor die tijd. Tevens werden er onder impuls van Jean Meeus ook metingen uitgevoerd aan eclipsen van de manen van Jupiter!
De werkgroepnaam "sterbedekkingen" had door al deze ontwikkelingen zijn beste tijd gehad. De vlag dekte de lading niet meer, een naamaanpassing drong zich op: “Werkgroep bedekkingen”.
Na lange, succesvolle jaren in de functie als leider van deze werkgroep moest Pierre Vingerhoets in 2018 om gezondheidsreden vragen om op zoek te gaan naar een nieuwe leiding. Met een nieuwe leiding zullen we er hopelijk in slagen om de Werkgroep Bedekkingen nieuw leven in te blazen, om waarnemers van bedekkingen een onderdak te bieden voor de uitwisseling van ideeën, ervaringen en resultaten. Hartelijk welkom!
Contact