Polaris en komeet PanSTARRS.

In maart hadden de Polarianen weer heel wat activiteiten op het programma staan. Dat we tussendoor ook de komeet hebben waargenomen dat kon je eerder hier al lezen. Bij het begin van dit artikel zie je nog een tekening van de komeet (met dank aan Guido).

Vrijdag 01/03: Astronomische actualiteit.

Het was een krantenknipselvergadering nieuwe stijl. Normaal gezien zou iedereen sowieso gelijk vroeger een berichtje moeten brengen, maar dat was blijkbaar niet zo begrepen. Maar de voorbije Russische meteoor en de recente vondst van een meteoriet door Belgen op Antarctica deden de tongen loskomen.

Maar eerst kwam de komeet PANStarrs aan bod. Maarten had er ons vorige week nog warm voor gemaakt, maar de laatste indicaties lijken aan te geven dat de komeet toch niet zó helder worden als eerst gedacht. Er is nu sprake van magnitude 2 of 3. Wat met de verrekijker uiteraard geen probleem mag zijn. Als aanvulling keken we naar een NASA filmpje over hetgeen de Maartse sterrenhemel zoal beloofd. Met naast de vermelde komeet ook nog Jupiter en Saturnus.

We keken nog kort naar het item uit het VRT Journaal over de eveneens al vermelde meteoriet. Dan was het tijd voor Guido die aan het eerste van zijn twee items begon. Het eerste was uiteraard naar aanleiding van de voorbij gevlogen planetoïde alsook die Russische meteoriet. Is er een manier om ons te beschermen tegen zo'n kosmische aanval ? We kregen een heel lijstje van allerlei mogelijkheden, het ene al spectaculairder als het andere.

Een tweede item waren de exoplaneten. Guido had het vooral over de gevolgen voor ons denken over planeten rond andere sterren, over Aardse planeten rond andere sterren, over leefbare planeten rond andere sterren, .... . Kortom, met satellieten zoals Kepler is heel ons denken over dit soort toestanden serieus veranderd.

Als afronder waren er nog wat filmpjes rond de Russische meteoor alsook een stukje film over de Polariaanse Australië-reis waar Koen, Gino en Jan een bezoek brachten aan een meteoorkrater (Gosse Bluff).

Vrijdag 08/03: Voordracht: Bouw zonnecamera (Wesley).

Vrijdag was het een eerder praktisch georiënteerde bijeenkomst. We gingen immers een SolarGraph in elkaar knutselen. Een aantal aanwezige Polarianen hadden de voorbije twee weken er voor gezorgd dat ze het nodige bier/frisdrank hadden binnen gekapt om toch maar wat lege uitgewassen blikjes bij elkaar te krijgen. Dat uitwassen was bij sommigen wel echt op het laatste moment :-)

Wesley legde dan het nodige uit hoe we ons blik moesten opensnijden en waar we met een naald een gaatje moesten prikken. Dan was het tijd om één na één naar beneden te gaan. De inkom van het koetshuis werd omgetoverd in een donkere kamer. Dubbelzijdige kleefband werd op een op maat geknipt vel fotopapier gekleefd. Dat werd dan met enige moeite in het blik ingebracht, daarbij het gaatje vrij latend. De kleefband werd zo goed mogelijk aangedrukt zodat het fotopapier niet meer zou loskomen in het blik.

Joris had ondertussen het nodige kleefband klaar geknipt zodat het blik kon dicht geplakt worden. Uiteraard om het losgesneden deksel weer op het blik te krijgen, maar ook om er voor te zorgen dat er geen licht noch water in het blik zou kunnen komen. Daarom werd (later) ook de onderkant nog afgeplakt. En, niet te vergeten, ook het speldengaatje werd afgeplakt. De camera moet immers nu nog niet beginnen :-)

Of de Polarianen ervaren knutselaars zijn maar met de hulp van Wesley en Joris slaagde iedereen er in om zijn/haar blikjes afgewerkt te krijgen.

De camera's kunnen nu in principe opgehangen worden tot aan het begin van de zomer. Vergeet uiteraard niet het stukje kleefband voor het speldengaatje te verwijderen als je de camera hebt opgehangen. Maar het zal sowieso wachten zijn tot de zon nog eens begint te schijnen.

Zaterdag 09/03: De Duistere Dag #8 – In de lokalen van Urania.

Drie Polarianen waren in Hove aanwezig op de bijeenkomst van de Werkgroep Zonsverduisteringen. Koen vertelde aan de hand van een vijftal foto's de Polariservaringen in Australië. Hoogtepunt was uiteraard de voordracht van (gewezen Polariaan) Patrick Poitevin.

Vrijdag 15/03: Filmavond.

Een wat mindere opkomst, maar daarom was het bij Maarten niet minder gezellig. De film die gekozen werd was “World Invasion: Battle Los Angeles”. Of zoals Maarten het zelf omschreef: “De film ging over het feit dat aliens de wereld probeerden te veroveren omdat we hier water hebben. Water hebben ze nodig om te overleven. Toch vreemd hoe een gesofisticeerd ras water nodig heeft om te overleven. Maar goed, dan is een vraag voor de filosofen onder ons. Het doel was LA terug te winnen op de buitenaardse machines. Uiteraard lukken zo'n zaken als je de US Marines bij je hebt. Retreat hell!”

Zaterdag 23/03: Afgelast – Zonnekijkactie.

Normaal hadden we op de parking van het Hugo Voeten Art Center in Herentals een zonnekijkactie gedaan (naar aanleiding van een bijeenkomst van de klasgenoten van Koen, de afgestudeerden van 1980) maar het sneeuwde zowat de hele zaterdag. Geen zon dus, en ook geen kijkers.

Vrijdag 29/03: Werkgroep MarsRover.

Na een tijdje stilgelegen te hebben werd het MarsRover - project terug op gestart. Dat project had en heeft als doel om jongeren te laten zien hoe een autootje op Mars rondrijdt en wat daar zoal bij komt kijken.

In het kort hadden we het over het Marsoppervlak zelf, het autootje, een (gesimuleerde) Mars Orbiter, het Mission Control Center, een Public Relations Office. Er werd ook geopperd om een soort quiz in het geheel in te smokkelen. Het was ook duidelijk dat we alles goed moesten documenteren zodat de deelnemers met die documentatie bepaalde procedures kunnen uitvoeren.

Een interessante suggestie was om - als alles een beetje vorm begint te krijgen - een testweekendje te organiseren.

Zaterdag 30/03: Uitstap – “Inside The Station” (Brussel).

In de gebouwen van Tour & Taxis loopt er een tentoonstelling "Inside The Station", over de Belgische zuidpoolbasis Princess Elisabeth. En afgelopen zaterdag werd die tentoonstelling bezocht door Polaris. De mooi verzorgde tentoonstelling liet goed zien dat het leven in de basis in dergelijke omstandigheden niet echt simpel te noemen is. Alleen al de tocht vanaf de ijsbreker over het ijs tot aan de basis is al een hachelijke onderneming. Leven en werken in dergelijke omstandigheden, het vraagt een hele aanpassing van de mens. Ook de basis is heel speciaal. Ze werd min of meer nagebouwd. We konden zelf nagaan dat bij het managen van de energiebevoorrading er toch heel wat komt kijken. Uiteraard was er ook een ruimte voorzien voor het wetenschappelijk onderzoek.

Nog tot einde mei te bezichten: http://www.insidethestation.be/nl/