Het begon op 31 mei met een kort berichtje in de mailbox: “Possible magnitude 10.8 nova in Aquila”. Het object was dezelfde dag ontdekt door Koichi Itagaki (Yamagata, Japan) met een 21cm spiegeltelescoop en CCD camera.

Kort daarna waren er kaartjes beschikbaar via de website van de AAVSO (www.aavso.org/vsp). Het object kreeg de naam “PNV J19150199+0719471” en omdat we een periode van helder weer tegemoet gingen, waagde ik mijn kans. De nacht van 1 op 2 juni kon ik het object vinden en schatten op magnitude 10,7.

Al snel werd duidelijk dat het geen nova was, maar waarschijnlijk een WZ Sge type veranderlijke. WZ Sge sterren zijn de minst actieve leden van de SU UMa veranderlijken, dwergnova's met naast gewone uitbarstingen ook af en toe superuitbarstingen. Bij WZ Sge zelf zijn er enkel superuitbarstingen om de ruwweg 30 jaar. Meer info over dit soort sterren vind je hier: http://www.aavso.org/vsots_wzsge

Extra bevestiging dat het over dit type gaat, kwam op 8 juni, toen voor het eerst “superhumps” werden vastesteld. Dit zijn kleine variaties met korte periode, bovenop de gewone lichtcurve. Ze worden veroorzaakt door precessie van de accretieschrijf en zijn typisch voor superuitbarstingen in SU UMa sterren.

De helderheid gaat maar traag omlaag, je kan de ster dus nog wel een tijdje waarnemen. Zoek hem ook op (al is het maar om eens een exotische naam in je waarneemboek te kunnen zetten), en rapporteer de helderheid!

PNV J19150199+0719471, met de waarnemingen van Josch Hambsch als (de vele) blauwe kruisjes:

De visuele waarnemingen, met de mijne als blauwe kruisjes: