Woensdagavond 12 november werd gevuld door 3 voordrachten van eigen leden.

 Vooreerst kwam Maarten aan het woord. Hij sprak over variabelen waarnemen. Hierbij kan je een wetenschappelijke bijdrage leveren al is het zelfs met bescheiden materiaal. In vergelijking met deep-sky waarnemingen heb je geen professioneel materiaal nodig en bovendien is lichthinder zelfs minder storend. Het kan dus best vanuit je eigen tuin. Verplaatsingen naar donkere streken is echt niet nodig.
Men kan zowel visueel als met een CCD/DSLR waarnemen. Bij visueel waarnemen zal de spreiding van de waarnemingen evenwel groter zijn.
Om de waarnemingen te standardiseren gebruikt Maarten ook een Johnson V-filter zodat er weinig verschil is met andere waarnemers.
Hij volgt een drietal projecten:
1. eclipsing binaries (2 sterren die rond elkaar draaien): hierbij probeert hij  vooral het primair en secundair minimum waar te nemen.
2. HADS (High Amplitude Delta Scuti of snelpulserende sterren): hierbij tracht hij het tijdstip van het maximum zo nauwkeurig mogelijk te bepalen, waarbij de amplitude ongeveer  0,2 à 0,3 magn. bedraagt.
3. Exoplaneten: hierbij wordt getracht de overgang van een exoplaneet voor de ster waar te nemen.
Verder vertelde hij ook hoe zo'n waarnemingssessie verloopt:  de juiste ster opzoeken, het beeld callibreren en de vergelijkingssterren bepalen. Nadien volgt de verwerking met het uitmeten van de resultaten, het opstellen van een lichtcurve en het rapporteren van de waarnemingsresultaten.

Nadien was het de beurt aan Rik Blondeel. In zijn "Historik" had hij het deze maal over de Duitser Friedrich Bessel (1784-1846).
Als 14-jarige ging Bessel reeds werken, maar volgde 's avonds lessen wiskunde, astronomie en geografie. Hij slaagde erin, met de steun van Olbers, de breedte- en lengtegraden te berekenen, alsook verschillende komeetbanen.
Hij werd assistent op de sterrenwacht van Köningsberg (het huidige Kaliningrad) en werd later ook professor.
Hij verrichtte allerlei astronomische metingen en berekeningen o.a. de posities van planeten, de positiemetingen van dubbelsterren en was de eerste die een sterparallax heeft kunnen meten.
Krater Bessel op de Maan in Mare Serenitatis is naar hem vernoemd.

Tenslotte kwam André Van der Elst nog aan het woord. Hij sprak over de FrTelescopen van Frank Theys (zie ook artikel in Heelal van juli 2014).
Hij belichtte aan de hand van enkele beelden de voor- en nadelen van zo'n lange refractor.
De firma heeft voor 't ogenblik 3 telescopen in productie: een 100 mm, een 127 mm en een  150 mm, allen met een F/12 openingsverhouding. André had twee van die telescopen meegebracht nl. een FrT 100 en een FrT 127. De aanwezigen konden uitgebreid de kwaliteiten van de toestellen bekijken en bespreken.