In juni 1971 stond de enorme 245000 kg zware Saturnus V raket klaar op lanceerplatform 39A van het Kennedy Space Center in Florida - VSA, voor de Apollo 15 missie. Voor het voltanken werd de enorme Maanraket gebruikt voor de laatste generale repetitie van de lanceringsprocedure, de zogenaamde countdown demonstration test. Dankzij een aangepaste lanceringsbaan en een lagere parkeerbaan rond de Aarde kon de SA-510 raket een halve ton extra gewicht meenemen.
Apollo 15 was de eerste van de J-missies, waarbij de astronauten langer op het Maanoppervlak verbleven om wetenschappelijke experimenten te verrichten waarbij ze de beschikking hadden over een maanwagentje (LRV - Lunar Roving Vehicle) gebouwd door Boeing & General Motors. De 210 kg zware LRV werd ontvouwen uit een opbergvak onderin de daaltrap van de Maanlander (LM - Lunar Module), waarna de astronauten extra apparatuur zoals de communicatie antennes en TV camera's dienden aan te brengen.
Het 3 miljoen kg zware Apollo 15 gevaarte werd gelanceerd op 26 juli 1971 en op 30 juli 1971 werden David Scott en James Irwin respectievelijk de zevende en achtste astronaut op de Maan, terwijl Alfred Worden in een baan rond de Maan bleef cirkelen in de Command & Service Module (CSM).
Dankzij het maanwagentje konden beide astronauten afgelegen kraters bezoeken en tijdens hun driedaags verblijf op het Maanoppervlak werd een afstand van 28 kilometer afgelegd met het elektrische wagentje. De 4 Maanwandelingen duurden in totaal 18,5 uren waarbij 77 kg Maangesteente werden verzameld. Tijdens de Apollo 15 werd het kunstwerkje "Fallen Astronaut" van de Belgische kunstenaar Paul Van Hoeydonck op de Maan achter gelaten ter ere van de tot dan toe overleden astronauten en cosmonauten.
Op 2 augustus 1971 keerde de stijgtrap van de LM terug vanop het Maanoppervlak en op 7 augustus 1971 landde Apollo 15 in de Stille Oceaan. Het maanwagentje bleek een succes en werd tevens gebruikt tijdens Apollo 16 en 17.