Vanaf 1788 werd Terra Australis, het huidige Australië, als Brits grondgebied opgeëist en werden diverse nederzettingen opgezet in de eerste kolonie van New south Wales. Teneinde weersvoorspellingen en nauwkeurige tijdsbepalingen uit te voeren voor de chronometers aan boord van de schepen van de Britse Marine, volgden sterrenwachten in Victoria (1853), Sydney (1856), Melbourne (1863) en Perth (1896). Toen, in 1908 de inlandse stad Canberra als hoofdstad werd verkozen, verkregen  meteorologen en astronomen het plateau op de 770m hoge Mount Stromlo als locatie voor het Commonwealth Solar Observatory. Tussen 1924 en 1964 was Mount Stromlo de voornaamste sterrenwacht op het Australische continent. Echter, de groeiende urbanisatie van de hoofdstad en de ermee gepaard gaande lichtvervuiling noopte de astronomische gemeenschap om op zoek te gaan naar een nieuwe, donkere locatie.
In 1962 werd het 1170m hoge Siding Spring in het Warrumbungle nationale park, op 600 km ten noordwesten van Sydney, uitgekozen als locatie voor een nieuwe generatie Australische telescopen. Onder leiding van de toenmalige directeur, de Nederlandse astronoom Bart Jan Bok (1906-1983), werden de eerste drie telescopen in gebruik genomen. De drie reflectoren van bescheiden omvang, 1.02 m (40 inch), 60 cm (24 inch) en 40 cm (16 inch) werden gebouwd door de Amerikaanse firma Boller & Chivens, een onderafdeling van de Perkin-Elmer Corporation uit Pasadena, Californië. De 1,02 m Ritchey-Chrétien reflector, met f/18 Cassegrain en f/40 Coudé focus punten, was het voornaamste instrument voor de astronomen van de Australische Nationale Universiteit (ANU) en zag first light in oktober 1964.

De 1.02 m ANU reflector in 1964 in de ateliers van Boller & Chivens alvorens naar Siding Spring te worden verscheept. (Foto: Boller & Chivens)

Gedurende 45 jaren deed de telescoop dienst voor astrofotografie en spectroscopie maar in 2009 werd de westelijke locatie van de telescoop op Siding Spring opgeëist voor een nieuw project. Tijdens het Internationale Jaar van de Sterrenkunde (IYA2009) krijgen amateur-astronomen David Baker en Hank Sato te horen dat de 1,02 m ANU reflector beschikbaar komt voor kandidaat-kopers die de telescoop zelf kunnen ophalen op Siding Spring. David Baker huurt een kraan in Sydney en plaatst de reflector met paralactische dwarsas montering in een tijdelijke berging. Na de aankoop van een 1000 ha groot domein, begint David Baker met de aanleg van een geasfalteerde weg naar de hoogst gelegen heuvel op Milroy, nabij Coonabarabran, de hoofdstad van de sterrenkunde in Australië.
In december 2010 begint David Baker met z'n zoon aan de bouw van het sterrenwacht gebouw en alle nutsvoorzieningen, waaronder een generator. Tegelijkertijd werkt hij, met Frank Miselmayer, Claus Wesker en Peter Mack aan een grondige restauratie van de telescoop en het aansturingssysteem. De oorspronkelijke secundaire flip-spiegel wordt vervangen door een nieuwe 42 cm spiegel en de 1,02 m hoofdspiegel uit Boro-silicaat krijgt een nieuwe coating. Medio 2011 werd de vernieuwde Boller & Chivens reflector (serie nummer 2999-I) voor het eerst opgesteld in de nieuwe sterrenwacht onder een koepel met 6,7 m diameter.

50 jaar later staat de gemoderniseerde 1,02 m reflector ter beschikking van amateur-astronomen op de Milroy sterrenwacht nabij Coonabarabran in New South Wales, Australië (Foto: Philip Corneille)

Uiteindelijk verkrijgt de gemoderniseerde 1,02 reflector met zuivere Cassegrain optiek, op 25 april 2012 first light op z'n nieuwe donkere locatie. In November 2012, net op tijd voor de Zonsverduistering, werd de reflector volledig operationeel. Wanneer, in januari 2013, het Warrumbungle nationale park en de Siding Spring sterrenwacht dienen te worden ontruimd door de hevige bosbranden, komen enkele professionele astronomen een kijkje nemen op Milroy observatorium. Op 16 februari 2013 maakte de bekende astronoom en kometen-jager Robert McNaught gebruik van de 1,02 m reflector om de passage van asteroïde 2012 DA14 vast te leggen. McNaught en z'n collega's waren vol lof over de optische kwaliteit van de telescoop.

Sinds 2014 is de goed uitgeruste Milroy sterrenwacht beschikbaar als locatie voor amateur-astronomen. Dankzij de doorgedreven automatisatie bekijkt het Milroy team de mogelijkheid om de telescoop via het internet beschikbaar te maken via de bekende iTelescope.net website. Als (donkere) locatie is Milroy het neusje van de zalm en de prachtige site beschikt over een villa met zwembad en barbecue tuin. Naast deze prachtige accommodaties kunnen  amateur-astronomen nog gebruik maken van een resem Dobson telescopen, waaronder een 50 cm SdM, een 40 cm Lightbridge en diverse 30 cm klasse reflectors. De site is tevens geschikt voor amateur-ornithologen en natuur liefhebbers!

http://www.milroyobservatory.com.au/

De auteur poseert met amateur-astronoom en Milroy eigenaar David Baker bij de goed uitgeruste sterrenwacht op het 1000 ha grote privé domein. (Foto: Philip Corneille)