Binnen deze werkgroep wordt gediscussieerd over eclipsen, waarnemingen voorbereid en waarnemingsgegevens uitgewisseld.

U bent hier

Verslag ecipsreis Australië 2012

Opmerking: data en tijdsstippen zijn in lokale Australische tijd tenzij anders vermeld. 

 

29-oktober, iets na 22:00 in een bar tegenover het hotel met wifiverbinding. 

Deze morgen goed aangekomen in Sydney na een vlucht van meer dan 25 uur met stop in Abu Dabi.  Huurauto opgepikt op de luchthaven, na lang aanschuiven aan de balie. Goed gevulde dag: stop aan het operahuis, check in het hotel, lange wandeling van hotel via centrum tot en over de Harbour Bridge dan de hele weg terug. Op deze terugweg vanaf Harbour Bridge nog een schitterend zicht meegepakt van de boven het operahuis opkomende bijna volle maan!

30 en 31 okt: Blue Mountains en dan via de kust op in de richting van Cairns en Palm Cove. 

1 en 2 nov: 2 dagen in Port Maquarie na een lange rit vanuit de Blue Mountains. Boottochtje gemaakt om walvissen te volgen (humpback). We spotten 1 moeder met haar jong. Daarna bezoeken we nog een Koalahospitaal. Cairns komt dichterbij: slechts 2200 km! 

3  nov: Ballina. We volgen de Pacific Coast tot in Byron Bay, via Tweed heads en bereiken Brisbane.

4-Nov: 1 korte dag in het bruisende Brisbane, hoofdstad van Queensland en een metropool met een Chinatown, gelegen aan de Brisbane rivier

5, 6 nov: Noosa Bay: wandeling in het (kleine) Nationale Park van Noosa Heads tot na zonsondergang en in terugkomen in bijna volledige duisternis door het woud. 1 dag trip met 4x4 naar Fraser Island. 

7 nov: eclipskoorts begint te stijgen. De SEML (Solar Eclipse Mailing List)  kent een nooit gezien drukte. Verschillende eclipschasers bevinden zich reeds in Port Douglas of Cairns en schrijven o.m. over de eerste weersverwachtingen voor 14 nov (die er niet zo ideaal uitzien) en over de manier van berichtgeving over de eclips in de Australische media. Het gaat hem voornamelijk om de waarschuwing van sommigen officiële instanties om toch maar niet te kijken, zelfs niet met speciale filters!

Jay Pasachoff , Daniel Fischer, Patrick Poitevin en nog vele andere bekenden bevinden zich reeds in Cairns of Port Douglas. Anderen komen net toegevlogen (Stephan Heinsius en enkele Spaanse bekenden). 

Tussenstop in Rockhampton (bezoek van de grotten). 

8 en 9 nov: stop in de Whitsunday Coast. En dan in direckte lijn naar Cairns (nog zo'n 630 km te gaan).   

10 nov: goed aangekomen in Cairns na een lange rit. Gelukkig niet al te veel "road work" zoals op eerdere stukken van deze zogenaamde "Pacific Highway". 

11 nov: reeds een eerste prospectie op de esplanade van Cairns op het tijdstip van de totale eclips (C2 om 6:38 local time). Daar kwam ik waarempel Oscar tegen, een FB friend en Tatakota (2010) eclipsgenoot! Nadien nog een Amerikaan (Sutton) van de SEML. Het weer die ochtend en ook de rest van de dag was uitstekend. De Spanjaarden die steeds met dezelfde 3 of 4 op eclipsreizen gaan overwegen om eventueel in het binnenland een eclipslocatie uit te kiezen. De weersverwachtingen voor de volgende dagen zijn immers niet zo gunstig.

11 nov: verder in de dag maak ik een eclipsrecce (spreek uit als rekkie) via Mareeba, Mt Molloy, Mount Carbine tot aan Bob's Lookout. Een hele omweg van wel 300 km om via Port Douglas in Palm Cove aan te komen bij valavond. Het binnenland vooral de Mulligan Highway is merkelijk droger en de idee is ook dat de lage cumulus die van over de oceaan komt aangewaaid door het (relatief lage) Tafelgebergte wordt tegengehouden. Nog wat verder op die Mulligan "Highway" wordt er ook een eclipsfestival georganiseerd. Dit festival waarop 10.000 mensen worden verwacht en een volledige week duurt kan men het best vergelijken met een grote Houseparty met een hondertal DJ's. In Mareeba is veel plaats beschikbaar om waar te nemen. Op de verdere Mulligan Highway zal dit een lastige klus worden!

In geval van re-locatie wordt het een lange rit die al de avond voorheen moet aangevat worden en dan in de auto overwachten! Het is me nog niet zo duidelijk wat de politie zou doen in geval ze een dergelijke wagen met slapende eclipschasers langs de kant van de weg zal vinden.

12 nov: geplande duiktrip vanuit Port Douglas in de Great Barrier Reef. Bij terugkomst op de Marina van Port Douglas (bij regenweer) ontmoet ik Michael Gill, nadien ook nog Aaron, Matthew en Bing, allemaal oude eclipsbekenden.  Er wordt serieus gedacht aan uitwijken naar het binnenland! Deze avond nog de laatste weerberichten opvolgen en op 13 nov een commandomeeting houden om een beslissing te nemen.

13 nov: commandoraad in Trinity Beach bij Michael Gill, Matthew Poulton, Aaron Brown en andere van mijn eclipsvrienden. Deze beschikten over de meest betrouwbare weersinformatie van een lokale consultant over 4 mogelijke waarnemingssites. Het blijkt dat de Mulligan Highway, ergens rond de centrale lijn, bijna zeker is van mooir weer. Port Douglas is eerder twijfelachtig en bij Mt Carbine verwacht men 2/8ste tot 3/8ste bewolking, maar wel in de cruciale oostrichting. Dus beslisten mijn vrouw en ik nog die namiddag naar de Mulligan Highway te rijden. Deze rit duurde ongeveer 3 uur en we hadden net een mooie site langs de weg gevonden bij zonsondergang. Op de weinige plaatsen waar men kon parkeren stonden reeds veel wagens. Ook hier, een groep Italianen, een Canades priester, enkele Australiërs. Ik plaatste me langs de andere kant van de weg (Westkant) dan de meeste andere wagens omdat zich daar een heuvel bevond vanaf dewelke ik een goed zicht zou hebben op de aanstormende schaduw vanaf het westen en de opkomende zon vanachter de bergen in het Oosten. Eerst nog een nacht doorbrengen in de wagen. Schitterende sterrenhemel, met de opkomende Orion die ik nog snel fotografeerde.

14 nov. Rond 4 uur opgestaan om mijn camera op statief op te stellen. Ik heb mij opnieuw op een landschapspanorama geconcentreerd omdat dit mooie heuvelachtige landschap met zijn Australische bomen toch wel heel speciaal was. 

Vanachter de heuvel kwam de zon op. Eerste contact was reeds gepasseerd en er waren laag boven de horizon enkele sluierwolkjes voor de zon. Naarmate de zon hoger komt te staan worden deze sluierwolken evenwel dunner en hebben weinig invloed op het spectakel. De vogels in het redelijk dicht begroeide heuvels gaan nogal te keer als we kort bij totaliteit komen. De schaduwen worden heel scherp. En waarempel, zowat 1 minuut voor totaliteit heel mooie schaduwbanden. Zo duidelijk afgelijnd heb ik ze nog nooit gezien! De schaduw van de maan tekent zich mooi af in het westen.  Mooie diamanten ring en de fotosessie gaat van start! Altijd spijtig van de tijd die daaraan gespendeerd wordt. Daarna kijk ik visueel met de vertrouwde 15 x 50 met beeldstabilisatie. Geweldig mooie protuberanzen: op bijn 12 uur staat er een heel grote bijna loodrecht op de zon. Dan volgen er nog veel meer aan de kant waar weldra de zon opnieuw te voorschijn zal komen. Prachtige diamanten ring en parelsnoer! Nu zien we de schaduw oostwaards verder trekken in de richting van de Stille Oceaan! 

Het was werkelijk een prachtige eclips, een van de beste die ik ooit heb meegemaakt (14 in het totaal). 

Het verwerken van de resultaten en het samenvoegen van de panorama zal pas in december kunnen beginnen als ik terug zal zijn van mijn verdere Australiëreis. Dan wordt het uitkijken naar de eerstvolgende op 3 november 2013. Voor mij zal die ergens op de Atlantische Oceaan plaatsvinden vanaf een cruiseschip.

 

 

 

 

 

 

Reageer