Na enkele vakantiemaanden is er een nieuw werkjaar aangebroken, het vijftiende jaar dat Vendelinus van start is gegaan.
Jos verjaarde: een dikke proficiat en bedankt voor de tractatie.

Enkele resultaten van Philae, na zijn landing op komeet 67P
Tony Dethier

Zoals we weten werd Rosetta gelanceerd op 2 maart 2004 en kwam het ruimtetuig op 6 augustus 2014 aan bij de komeet. Het tuig had een lander aan boord: Philae.

Op 12 november 2014 daalde de 100 kg wegende Philae af naar de komeet. Alles verliep vooreerst opperbest, totdat bij de landing zelf het verankeringsmechanisme niet werkte. Het werd een “kangeroelanding” en Philae kwam terecht op een plek waar de zonnepanelen nog van weinig nut waren.

Een noodprogramma werd gestart en de lander heeft 63 uur gewerkt. Daar de komeet naar zijn perihelium stevende, kwamen de zonnepanelen van Philae in een gunstiger positie terecht. Op 13 juni 2015 was er even contact, nadien nog zesmaal. Op 9 juli 2015 was er gedurende 22 minuten contact. Philae is in goede gezondheid en nog een resem data moeten via Rosetta overgeseind worden. Feit is dat de huidige status van de lander nog steeds onzeker is.

Ondanks de tegenslag bij de landing werd circa 80% van het beoogde doel bereikt. De dichtheid van de komeet bedraagt ongeveer de helft van die van water. Stof is er zeer belangrijk. Varrassend was het ontbreken van enig magnetisch veld. Het stof bevatte weinig ijs, maar is wel rijk aan organische bestanddelen. Er werden 16 verschillende organische moleculen gedetecteerd, waaronder vier die nog nooit op een komeet werden aangetroffen: methylisocyanaat (CH₃-N=C=O), aceton (CH₃-CO-CH₃), propanal (CH₃-CH₂-CHO) en acetamide (CH₃-CH₂-NH₂). Het zijn stoffen die als voorloper van biomoleculen kunnen dienen.

Rosetta heeft in de uiterst ijle “atmosfeer” van de komeet argon aangetroffen. De verhouding Ar/H₂O blijkt er veel groter te zijn dan op aarde. Dat wijst er op dat het water op onze planeet niet voornamelijk afkomstig is van kometen. Ook het deuteriumgehalte van 67P wijst in die richting.

Er is verrassend weinig ijs te zien, wel veel pluizige stofkorrels. Houden die, in plaats van ijs, door hun kleverigheid het zaakje bij elkaar? Sommige plaatsen op de komeet zijn hard, andere zijn zacht met veel stof. De foto hieronder toont enkele beperkte gebieden op de komeet met heldere, kleine ijsplekjes (ESA).

Ondanks de koude (van -145 °C tot -180 °C) en de met straling verzadigde omgeving, kunnen complexe organische verbindingen gevormd worden. Philae nam in de onmiddellijke omgeving water, CO, CO₂ en organisch materiaal waar.

Radiogolven, gestuurd door de kop van de komeet van Philae naar Rosetta, laten zien dat op die plaats de komeet voor driekwart hol is (grote poreusheid). En ook op kometen geldt de wet van Murphy: de röntgenspectrograaf (voor het bepalen van soorten atomen) heeft inderdaad de aanwezigheid aangetoond van…, een lensdop.

De periheliumdoorgang van de komeet gebeurde op 13 augustus 2015 – afstand tot de zon 186 miljoen km - en hieronder staat de baan afgebeeld, geprojecteerd op de banen van de aardse planeten, met als buitenste cirkel de baan van Jupiter. De Rosettamissie eindigt eind september 2016.

Verslag "New Horizons bij Pluto, deel 4"
Josiane Claesen

Missie geslaagd!

Op 14 juli 2015 had New Horizons zijn dichtste nadering bij dwergplaneet Pluto. En wat voor een nadering!? Aan de hand van de beelden verderop zullen we zien dat dit rendez-vous zeer geslaagd was!

We bekeken eerst enige beelden van voor 14 juli.

Pluto's hart in (echte) kleur.

13 juli
768.000 km
Beeld wordt gedomineerd door Pluto’s hart (1,6 km diameter).
Hart’s rand is donker, bij equator.
Gebied rechts is complex.
Mogelijk tekens van nog steeds bezige geologische processen!

14 juli
80.000 km afstand
470 km breed

14 juli
350 km breed
80.000 km afstand
Donker = gekraterd
Licht = smooth

IJzige bergen op Pluto.

Bergen 3.500 m hoog
Jonge bergen (100 miljoen jaar geleden gevormd)
(Jong bij gebrek aan kraters)
Een van de jongste oppervlakten in zonnestelsel.
1,5 uur voor dichtste nadering
77.000 km afstand

Met de gebieden die we tot nu toe 'kennen' op Pluto, heeft men geprobeerd om een kaart te maken van Pluto. Gaandeweg naargelang er meer foto's binnen komen van NH zal deze kaart aangevuld worden.

De benamingen zijn voorlopig. Ze zijn (nog) niet goedgekeurd door de IAU.

New Horizons keek uiteraard ook naar de maantjes van Pluto. Ook hier hopen we dat er nog vele beelden van de manen gaan binnen komen...

Pluto, Charon, Nix en Hydra

En dan een beeld van Charon dat ons natuurlijk ook gaat bijblijven!

Ook van Charon werd getracht een kaart te maken. Maar deze moet nog veel meer aangevuld worden.

Kijken over pluto... puur genieten !!!

En dan neemt New Horizons afscheid van Pluto, en toont zijn atmosfeer.

Het is nu zeker dat het nog te bezoeken object in de kuipergordel PT1 zal worden. Dit object heeft een betere aanduiding gekregen: 2014MU69. Het is echter nog niet zeker of er wel voldoende geld zal zijn om deze missie te vervolledigen!

Wordt zeker nog vervolgd...