Vanwege de operatie van Jeanine vertrekt Tony na de koffiepauze. We wensen Jeanine een spoedig herstel na haar ongelukkige val.

Mars One  

Roel Kwanten

Roel neemt ons mee met Mars One: een project dat als doel heeft om in het jaar 2023 vier mensen op Mars te laten landen met de bedoeling om daar te wonen voor de rest van hun leven. We beginnen met een kort introductiefilmpje http://www.youtube.com/watch?v=n4tgkyUBkbY waarin wordt uitgelegd wat de planning van het gehele project is.

Daarna volgt een kleine striptease act, waarbij het T-shirt van Mars One tevoorschijn komt.

Roel begint aan zijn verhaal. Het is van 1972 geleden dat er mensen op de maan hebben rondgehuppeld. Al jaren wordt gesproken over bemande ruimtemissies naar Mars. NASA, ESA of andere overheidsinstanties hebben echter nog geen concrete plannen. Er is immers nog geen technologische oplossing voor de terugreis. Het project Mars One heeft hier een simpele oplossing voor gevonden. We schrappen gewoon de terugreis. Het wordt dus een one way ticket naar Mars. En dit in een strak tijdschema. In 2016 zal de eerste communicatiesatelliet naar Mars worden gelanceerd en een eerste landing met materiaal en zonnepanelen. In 2018 gaat een rover op zoek naar de ideale vestigingsplaats op een vlak terrein. In 2021 worden dan de wooneenheden opgestuurd met extra materiaal. De 2 rovers maken de wooneenheden klaar. Er wordt een lucht atmosfeer gecreëerd en water wordt uit de Marsbodem gehaald. Zodra de wooneenheden bewoonbaar zijn, vertrekt dan de eerste crew van vier astronauten in september 2022 naar Mars. Na een lange reis van 7 maanden landen ze in april 2023 op Mars. Na nog eens twee jaar volgt dan een nieuwe lading van vier astronauten. Doel is uiteindelijk om een Marskolonie te stichten.

Prijskaartje

Zo’n reis naar Mars kost natuurlijk verschrikkelijk veel geld. Mars One is een zogenaamde stichting, dit wil zeggen dat het ingezamelde geld enkel mag worden gebruikt voor een specifiek doel: wonen op Mars. De kostprijs wordt geraamd op 6 miljard dollar. Mars One denkt het geld bij mekaar te sprokkelen door er een groot mediaspektakel van te maken. Iedereen kan de selectie van de astronauten en de volledige opleiding op TV en internet volgen. Het uiteindelijk moment “eerste mensen op Mars” zal naar schatting door zo’n 4 miljard aardbewoners worden bekeken. Dit is natuurlijk een geweldig potentieel. Mars One denkt de hele onderneming te kunnen betalen door de vergoeding van mediarechten.

Organisatieteam

In het team zitten een tiental personen. Initiatiefnemer is de Nederlander Bas Lansdorp. Hij droomt al lang om naar Mars te gaan. In het team zitten verder nog communicatiedeskundigen, medisch mensen, marketing en ontwerper. Verder wordt het kernteam bijgestaan door een hoop adviseurs.

Leveranciers

De verschillende onderdelen worden geleverd door bedrijven uit Europa, V.S. en Canada. Elke firma heeft zijn specialiteit voor een onderdeel van het project: rover, ruimtepak, airbags voor landing, provider informatiesystemen, life support systemen, ruimtevaarttuigen, satellieten, habitat. Het grote voordeel is dat elk onderdeel door één firma wordt gemaakt. Bij overheidsinstanties zoals NASA en ESA waarin landen voor een deel participeren, moeten leveranciers uit die landen ook opdrachten krijgen. Dit heeft als nadeel dat alle componenten van al deze landen tot één geheel moeten worden geassembleerd, hetgeen alles complexer maakt en ook duurder.

Is dit realistisch?

Iedereen die voor de eerste keer van Mars One hoort, stelt zich de kritische vraag: is dit niet science fiction? Mars One denkt dit echter te kunnen realiseren, omdat het gebaseerd is op bestaande en bewezen technologie. De ruimtevaart is het pioneerstijdperk ontgroeid. We zijn technisch in staat om deze onderneming uit te voeren. De energie op Mars komt van zonnepanelen, de bouw wordt uitgevoerd met simpele rovers en belangrijk: er komt geen politiek bij kijken. Het feit dat de astronauten op Mars blijven wonen, lost het probleem op van de terugkeer. Die is er dus niet.

Echter 50% van de Marsmissies mislukken. Mars one voert echter minstens 7 cargovluchten en landingen uit op Mars, vooraleer de bemande missie op Mars landt. Er wordt dus voldoende ervaring opgebouwd met de reis en landing. Uiteraard zijn er risico’s verbonden aan zo’n avontuur. Het risico zou vergelijkbaar zijn met een beklimming van de Mount Everest.

Reis naar Mars

Hoe ziet zo’n reis naar Mars eruit? Om de 2 jaar staan Aarde en Mars in een dusdanige positie dat de reis voldoende kort is, maar nog steeds 7 maanden bedraagt. Dit is de duur van een lang verblijf van astronauten in het ISS. Dit is dus mogelijk. Het beschikbaar volume aan leefruimte is 80 m3. Hier moeten dus 4 mensen leven met als achtergrond het geluid van de motoren en de ventilatoren. Dit wordt dus een ware beproeving! De Aarde wordt een kleine blauwe stip tegen een inktzwarte achtergrond. Af en toe vindt er een uitbarsting plaats van zonnedeeltjes.

Leven op Mars

Na deze beproeving wacht geen paradijs! De zwaartekracht op Mars bedraagt 38% van die op Aarde. Mars heeft een ijle atmosfeer van CO2, de luchtdruk op de grond bedraagt 1% van de die op Aarde. Er is geen ozonlaag die schadelijke straling van de zon tegenhoudt. De temperatuur kan tot -140 graden bedragen. Voor een wandeling buiten moet je steeds een ruimtepak aantrekken. Voor een verre tocht is een auto ter beschikking. Het verblijf zal een beetje lijken op een station op Antarctica. Het beschikbaar volume bedraagt 1000 m3. De eerste Marsbewoners zullen zich voornamelijk moeten bezig houden met het telen van voedsel. Uiteraard kan er veel eten vanaf Aarde worden meegebracht, maar uiteindelijk is het toch de bedoeling dat de Marsbewoners zelf in hun behoeften voorzien. We weten dat er water aanwezig is in de Marsbodem. Dit water zal eruit worden gehaald door Marsbodem te verhitten waarbij het water als condens wordt opgevangen. Dit is een intensieve methode. Uiteindelijk zal recycling van water goedkoper zijn. Als we water hebben kunnen we ook zuurstof maken, de stikstof halen we uit de Marsatmosfeer en op die manier kan lucht worden gemaakt. CO2 voor planten en bomen wordt uit de Marsatmosfeer gehaald, die is in voldoende mate aanwezig. Mars is een stuk kleiner dan de Aarde, maar omdat er geen oceanen zijn, is het landoppervlak ongeveer even groot als het landoppervlak op Aarde. Er is dus een complete planeet om te ontdekken! De helft van het team krijgt een uitgebreide medische scholing, waardoor eenvoudige problemen kunnen worden opgelost. Uiteraard kan de ambulance niet even worden gebeld.

Psychische problemen

Vier mensen gedurende heel lange tijd bij mekaar zetten in een gesloten ruimte, leidt onvermijdelijk tot conflicten. De kandidaten zullen hier streng op geselecteerd worden en hierin begeleid worden. Het komt er vooral op aan dat geen verveling ontstaat gedurende bijvoorbeeld de lange ruimtereis, als mensen worden beziggehouden en tot samenwerken worden gestimuleerd, kan dit wellicht werken.

Ethisch verantwoord?

Iedereen moet voor zichzelf uitmaken of het verantwoord is om vier mensen naar een andere planeet te sturen. Bedenk wel dat in het recente verleden massa’s mensen naar Amerika en Australië zijn geëmigreerd om daar een nieuw leven op te bouwen. Die gingen ook voor een one way ticket. Misschien is in 2050 een retourticket naar de Aarde wel mogelijk en betaalbaar?

Selectie kandidaten

Sinds april 2013 is het mogelijk voor elke aardbewoner om zich kandidaat te stellen. Op de website staan een aantal eigenschappen:

- Je bent op je best als dingen slecht gaan

- “can do” mentaliteit

- Aanpassen aan extreme omstandigheden

- Vertrouwen in jezelf en in anderen

- Creatieve humor

Kandidaten moeten minimaal 18 jaar oud zijn. Er is geen maximum leeftijdsgrens. Voorts moeten ze beschikken over een goede gezondheid, zowel fysisch als psychisch. De kandidatuur moet gebeuren in één van de elf meest courante talen op internet. Meestal gebeurt de kandidatuur in het Engels. De kandidaten moeten een videofilm van zichzelf maken (max. 70 sec), een zelfintroductie geven en aangeven welke interesses ze hebben. Deze zaken komen op de publieke website. Verder worden er vragen gesteld over stress-situaties, het eeuwig vaarwel zeggen aan familie/vrienden en omgaan met andere culturen. In een motivatiebrief kan je nog een aantal persoonlijke zaken kwijt. Deze eerste ronde sluit op 31 augustus 2013.

Kandidaat kolonist

Roel maakt bekend dat hij zich gaat inschrijven als kandidaat. Waarom? Roel vindt het geweldig dat iemand het lef heeft om zo’n dergelijk futuristisch project te realiseren. Met zijn kandidatuur wil Roel meer bekendheid geven aan het project. De opname van zijn “promotiefilmpje” zal eind juni gebeuren in de Cosmodrome. En wat als Roel in het meest ondenkbare scenario wordt uitverkoren om naar Mars te gaan? Dat zullen we dan wel zien!

Volgende ronden

De kandidaten die worden geselecteerd voor de tweede ronde, worden eerst medisch onderzocht. Vervolgens vindt een gesprek plaats met de selectiecommissie.

In ronde 3 beginnen de mediashows. Per land of regio mag het publiek één kandidaat selecteren. De selectiecommissie van Mars One kan hier nog extra kandidaten aan toevoegen.

Uiteindelijk blijven in ronde 4 nog 6 internationale teams over van elk 4 kandidaten. Deze krijgen dan een volledige opleiding van 8 jaar en worden dan werknemer van Mars One.

Opleiding

De opleiding bevat een technische, medische en persoonlijke training. Verder wordt aandacht besteed aan exobiologie, fysiotherapie, psychologie en elektronica. De groepstraining vindt plaats in een nagebouwde habitat op een koude plek op Aarde. Een wandeling naar buiten gebeurt in een ruimtepak. Er wordt eigen voedsel gekweekt. Veel aandacht wordt besteed aan problemen oplossen en de groep samenhouden.

Vertrek in 2022

Uiteindelijk mag het grote publiek dan stemmen welk team naar Mars mag vertrekken en daar als eerste een andere planeet gaat bewonen. We zijn benieuwd!

Meer informatie is beschikbaar op www.mars-one.com

Astronomie in Australië                             

Ruben Verboven

Ruben vertelt het tweede deel van zijn eclipsreis naar Australië in november 2012.

New South Wales: Sydney
Op het hoogste natuurlijke punt van Sydney ligt het observatorium van Sydney. Dit observatorium werd opgericht in 1858 (allereerste observatorium in Australië!). In 1982 werden de wetenschappelijke observaties stopgezet, mede door de sterk toenemende lichtvervuiling.
Sindsdien is Sydney Observatory enkel een museum voor sterrenkunde, weerkunde, …

Het gebouw waarin Sydney Observatory gevestigd is, is niet zo groot. Het is net een woonhuis waarin je vrij kan rondlopen. Het gebouw telt 2 verdiepingen en elke verdieping is opgesplitst in verschillende kamers. Elke kamer belicht een onderwerp. Zo kom je het een en het ander te weten over de zuidelijke sterrenhemel, oude telescopen, navigatie op zee, de venusovergang die in 2012 plaatsvond en het weer. Er is zelfs een kamer met een telescoop gericht op een boom. Doordat je lenzen kan tussenschuiven en de brandpuntsafstand kan veranderen, zie je wat dit met het beeld doet. Sydney Observatory beschikt ook over een 3D zaal waarin je o.a. over het Marsoppervlak vliegt.

Dit observatorium beschikt ook over 2 koepelzalen. In de eerste zaal staat de oudste telescoop. In de tweede koepelzaal staat de nieuwste telescoop: een computergestuurde Mead-kijker.

Sydney Observatory beschikt over een uitzicht waar geen enkele sterrenwacht aan kan tippen. Vanaf Observatory Hill heb je niet alleen zicht op Sydney CBD, maar je hebt ook een prachtig zicht op de haven van de stad met als kers op de taart een indrukwekkend zicht op de Sydney Harbour Bridge.
Een ideaal plekje om even te pauzeren.

Queensland: Palm Cove

Palm Cove, het kleine dorpje naast de stad Cairns, heeft ook heel wat te bieden. Doordat het enkele kilometers van de ‘grote’ stad Cairns ligt, kan je hier genieten van een prachtige sterrenhemel. Kijk je richting Cairns, dan zie je een enorme storende lichtgloed maar kijk je de andere kant op, richting de Coral Sea of het Daintree Rain forest, dan kan je genieten van een prachtige sterrenhemel waarvan we hier in België enkel kunnen dromen.

Nothern Territory: Outback

Centraal Australië, de outback. Geen grote steden, geen drukte,… geen lichtvervuiling! Een mooiere sterrenhemel kan je je gewoon niet voorstellen maar vergeet ook niet naar de zonsopkomsten en zonsondergangen te kijken want in het dorre, roestige landschap zorgen ze voor prachtige beelden!

Victoria: Melbourne

Net buiten het drukke stadscentrum, tussen het oorlogsmonument ‘Shrine of Rememberance’ en de Yarra rivier, ligt het observatorium van Melbourne. Om dit observatorium te bezoeken, moet je een beetje geluk hebben want er zijn maar enkele rondleidingen per maand. Snel zijn is dan ook de boodschap want de tickets zijn altijd snel uitverkocht.
Aan de rondleiding deelnemen, is zeker de moeite waard. Eerst verneem je de geschiedenis van het Observatorium, vervolgens neem je een kijkje in de oude bibliotheek om daarna de koepelzalen met de telescopen te bezoeken. Bij helder weer mag je zelfs waarnemen met deze telescopen!

Afsluiting

Tot slot van de vergadering vertelt Theo over de gravitatie en het verschil tussen een ovaal en een ellips. In een volgende vergadering zal een meer uitgebreide presentatie volgen.

Tijdens de zomervakantie zijn er geen vergaderingen van Vendelinus. De volgende vergadering vindt plaats op zaterdag 14 september. We wensen iedereen een aangename vakantie !!