Zoals afgesproken kwamen de waarnemers vanaf 12 uur bij elkaar in de tuin van Lieven om gezamenlijk de samenstand van de maan en Venus waar te nemen. Het duurde wel tot 13u30 eer iedereen aanwezig was. Zoals steeds bij het waarnemen speelde het weer een grote rol. In de voormiddag was de hemel grijs met op enkele plaatsen zelfs buien. Kort voor het middaguur kwamen de eerste kleine opklaringen. Het was echter duidelijk dat die gevolgd zouden worden door wat grotere opklaringen. Omstreeks 12u werd de maan gezien in een opklaring het was dus nog wachten op Venus. Gastheer Lieven en zijn echtgenote hadden een broodjeslunch voorzien en terwijl het wachten was op de grote opklaring werd de inwendige mens versterkt. De opklaring die we aan de horizon zagen was meer dan behoorlijk en vanaf het ogenblik dat de maan weer zichtbaar was duurde het niet lang tot ook Venus gezien werd met een binoculair en met de ETX 70. Af en toe speelde een klein wolkje spelbreker maar die ogenblikken werden schaarser. Om 13u zag Guido de planeet kortstondig zonder optische hulpmiddelen aan de hemel. Een kwartiertje later waren er geen wolken meer te bespeuren, wel zorgde zeer ijle sluiers ervoor dat de planeet onzichtbaar bleef, tenminste zonder gebruik te maken van een binoculair of telescoop. Zelfs in de telelenzen was de planeet niet altijd zichtbaar. Iedereen had ondertussen de samenstand van maan en Venus al in een binoculair en de ETX 70 waargenomen. Om 13u30 was de planeet plots duidelijk zichtbaar met het blote oog, maar buiten Guido was iedereen op dat ogenblik bezig met een instrument. Tegen de tijd dat de anderen keken was de planeet terug verdwenen achter een ijle sluier. De rest van de namiddag kon de planeet nog enkele malen kort gezien worden zonder optiek maar dan wel zeer zwak. Dat is wellicht de reden waarom niemand anders er in slaagde om het duo met het blote oog waar te nemen. Terwijl er gewacht werd op het tijdstip van de conjunctie werden er foto’s gemaakt. De ETX werd dankbaar gebruikt om met behulp van de gsm’s een wat gedetailleerder beeld te maken. Het aanwezige 7x50 binoculair werd kort daarna op een statief geplaatst zodat ook dit kon worden gebruikt als lens voor de gsm’s. Tijdens de wachttijd wisselden de aanwezige leden allerlei informatie uit rond waarnemen, instrumenten en toebehoren,… Anderen genoten op het terras van een broodje maar hielden wel de maan in het oog. Kort voor 14u, het tijdstip van de conjunctie, stond iedereen weer klaar bij het eigen instrument. Ondertussen begonnen er weer meer wolkjes te verschijnen. Niettemin werd de conjunctie waargenomen door iedereen, hetzij door een binoculair, een telelens of de telescoop. Voor de groepsfoto werd de echtgenote van Lieven ingeschakeld. Zij mocht even alle aanwezige gsm’s gebruiken om de groep te fotograferen. Omstreeks 14u30 kregen we nog een extra traktatie. Buiten de gewone wolkjes was een groot gebied rond de zon gehuld in sluiers. De combinatie van deze wolken en het zonlicht zorgde voor mooie patronen en zelfs het begin van een zwakke bijzon. Nu was het wachten tot het ogenblik dat maan en Venus het dichtst bij elkaar zouden staan. Maar de opklaringen begonnen het pleit te verliezen. Ondanks het feit dat enkele van de aanwezigen het duo nog zag kort voor het tijdstip van dichte nadering besloten de weergoden anders. Van de nood werd dan een deugd gemaakt en onder het genot van taart werd nog wat nagekaart. Om 15u30 vertrokken de meeste en ondanks het feit dat nog twee aanwezigen wat langer bleven zitten was dat het einde van deze geslaagde waarnemingsactie (zij het met wisselend succes). Bij deze ook nog een extra dankwoordje voor Lieven en zijn echtgenote. Niet alleen dank voor de broodjes, taart, drank en gastvrijheid. Ook voor het feit dat ze daardoor een belangrijke etappe van de ronde slechts met kleine tussenpozen konden volgen.