Binnen deze werkgroep worden sterbedekkingen door de Maan, planeten en andere objecten van ons zonnestelsel bestudeerd.

U bent hier

Eclipsen op Mars

Eclipsen en bedekkingen die (nog) geen menselijk oog kan zien, daarvoor springen al automatische ruimtezondes in de bres. 

In de laatste dagen heeft Curiosity Rover op Mars twee zonsverduisteringen waargenomen, verduisteringen door de inheemse manen Phobos en Deimos.

Op 17 maart 2019 (sol 2350, of de 2350de marsdag van deze missie) keek Curiosity naar deze overgang van Deimos over de Zon:

 

 

 

 

 

Enkele dagen later, op 26 maart 2019 (sol 2359) was Phobos aan de beurt:

 

 

 

 

 

Beide videos zijn 10x versneld. De overgang van Phobos duurde 35 seconden terwijl die van Deimos meerdere minuten in beslag naam.

Gemaakt zijn deze opnames met de Mast Camera van Curiosity Rover. Deze camera bestaat uit een stereoconfiguratie van twee lenzen met de vaste brandpuntafstanden van 34 (f/8) en 100 mm (f/10). Op een sensorvlak van 1200x1200 pixels ontstaan hierbij foto's met een randlengte van 15° en 5,1°.

Gedetailleerde informatie over deze missie van Curiosity op Mars: Mars Science Laboratoy - Curiosity Rover

Foto's: NASA/JPL-Caltech/MSSS

Reacties

Die overgangen zijn niet zo zeldzaam? Heeft al iemand de lijst van de toekomstige overgangen voor de Curiosity (of andere locaties) berekend? Dank, Chris
Ik heb eens geprobeerd om deze overgangen in Guide te simuleren. De elementen in Guide zijn blijkbaar niet de nieuwste want Phobos had een afwijking van ongeveer een Phobos-diameter (wat natuurlijk nog altijd schitterend is). Verder heb ik het dan niet opgevolgd, met de JPL Ephemeriden of met Solex zou het wel moeten lukken. De overgangen zijn volgens mij wel zeldzaam. Op hogere breedtes zal je ze nooit kunnen zien want de manen omcircelen Mars boven de evenaar. Je moet dus tussen de keerkringen staan, zelfs nog wat lager wegens de parallax. En dan zal maar twee keer binnen een jaar op Mars de configuratie zo zijn dat vanop een gegeven positie de manen over de Zon kunnen trekken. Je hebt dan waarschijnlijk een korte reeks binnen enkele dagen en dan is het weer gedaan. Dichtbij de evenaar (zoals voor Curiosity) zal die reeks kort zijn. Ergens zal op hogere breedtes een situatie zijn waar bij de keerpunt van de Zon langere reeksen mogelijk zijn. Wie tijd heeft kan dat eens allemaal in detail uitzoeken :-)

Reageer