In de geschiedenis van de sterrenkunde staat de naam “George Ellery Hale” synoniem met de bouw van een nieuwe generatie telescopen aan het begin van de 20^ste eeuw. Deze Amerikaanse astronoom was ervan overtuigd dat de grote telescopen in combinatie met fotografie voor een wetenschappelijke revolutie kon zorgen, die de ontdekkingen van Darwin en Wallace of van Copernicus en Galileo zou overtreffen!

In 1904 trok Hale van de Yerkes sterrenwacht naar de Amerikaanse westkust om er de 1740 m hoge Mount Wilson in de San Gabriels bergketen te verkennen om er een zonne observatorium te bouwen. Tussen 1887 en 1891 werd Mount Wilson reeds geïnspecteerd door astronomen van het Harvard College en van de University of Southern California, maar betwistingen over grondeigendom maakten een einde aan hun aspiraties. Dankzij de financiële steun van het Carnegie Institute of Washington, kon George Hale een akkoord verkrijgen met de Mount Wilson Toll Road Company om 32 hectares te leasen voor het Mount Wilson Solar Observatory. In 1905 werd de Snow coelostaat met 23m lange tunnel onder tent, om een beeld van de Zon op de ingangsspleet van de horizontale spectrograaf te verkrijgen, gebouwd. In 1907 en 1911 volgden de 18m en de 45 m hoge zonnetorens om een beeld van de Zon te projecteren in een ondergrondse kamer.

De 100-inch reflector zag first light op 2 november 1917 waarbij de planeet Jupiter en de Maan werden waargenomen. Vanaf 1919 werd de telescoop door Edwin Hubble gebruikt om sterenstelsels te fotograferen.

Na deze realisaties bleef Hale lobbyen bij invloedrijke bankiers voor grotere optische telescopen. Twee van de industriëlen die hij wist te overtuigen om in observatoria te investeren waren Andrew Carnegie (staal industrie) en John Hooker (olie industrie). Dankzij hun inbreng werden op Mount Wilson, California - VSA twee grote telescopen gebouwd; de 1,50 m Hale telescoop en de 2,50 m Hooker telescoop. Tijdens de eerste jaren van het interbellum leidden deze telescopen tot belangrijke inzichten over de afmetingen van het Universum; in 1920 berekende Albert Michelson (1852-1932) voor het eerst de diameter van sterren en in 1925 kwam Edwin Hubble (1889-1953) tot inzicht dat onze melkweg slechts één van vele sterrenstelsels was in een uitdijend heelal. De waarnemingen van Hubble staafden de Big Bang theorie, voorgesteld door de Belgische priester & astronoom George Lemaître, en liggen aan de grondslag van de moderne kosmologie.