Op 25 juni was ik nog eens in m'n sterrenwacht bezig. Eerst was ik bezig een reeks maanopnames te maken die ik kon vergelijken met iemand vanuit Australië die zelf opnames had gemaakt van de maan. Altijd leuk om contact te hebben met mensen uit het zuidelijk halfrond. (zie https://youtu.be/XdM8n-8Cq_0).

Even later ging ik, tegen beter weten in, Jupiter nog eens filmen met de DMK camera en de LX200R (8 duim). Tegen beter weten in: de planeet staat zéér laag aan de horizon, en dit wordt dus gekenmerkt door zeer slechte seeing. Om dit min of meer op  te vangen heb ik hiervoor gebruik gemaakt van een IR Pass filter. Dit filter laat enkel het langgolvige IR licht door, wat minder onderhevig is aan atmosferische turbulentie. 

Tijdens de waarnemingssessie merkte ik in Cartes Du Ciel op dat IO 'zichtbaar' zou moeten zijn. Maar op de te verwachten plaats was niets te zien. Hierop opende ik Winjupos. Hier was op de te verwachten plaats van Io 'niets' te zien, buiten een cirkel dat de coördinaten van de maan aangaf. Raar. Snel drukte ik op de fast forward toets, en jawel. Rond 21:04 UT zou Io tevoorschijn moeten komen. Zo gezegt zo gedaan. Ik maakte dus een paar minuten voor het te verwachten uur een film zodanig dat ik een goede tijdsvork zou hebben om de herverschijning in beeld te brengen. En zowaar, dit is gelukt. Omdat een dynamisch moment via video meer zegt dan statische beelden kan je de waarneming hier bekijken: https://youtu.be/CqdeBFZYMcI

Veel kijkplezier. Laat je verwonderen hoe snel sommige zaken in ons zonnestelsel gaan. Ook voor mij was dit een eerste keer dat ik dit zo goed, en live, kon meemaken. Ik was dan ook verbaasd hoe snel Io terug zichtbaar was!

Maak je direct abbonee van m'n kanaal. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.