Aftellen naar 2021. Stof de hemelkalender 2021 af en zet hem binnen handbereik en de hemelkalender van 2020 kan bij de collectie gezet worden. 2020 eindigt het planeetseizoen met een knaller van formaat. Meer bij Jupiter en Saturnus.

De maan eindigde november met een volle maan. December start dus met een stillaan krimpende maan. Op 13 december zal de ster Beta Scorpii door de maan bedekt worden. Dit wordt een uitdaging, daar de ster terug tevoorschijn komt vlak voor zonsopkomst. Op 17 december zal met een beperkte telelens een mooie samenstand van de maan met Jupiter en Saturnus kunnen gefotografeerd worden. Op 29 december kunnen we genieten van een "Mid-winter-Volle-Maan. Dan zal de volle maan het langst aan de hemel staan: 17 uren en 10 minuten. 

Zonnestraal in de Barrow-krater: 

21.12.2020 von 22:10 tot 00:05 uur (MET)

Een van de bekendste en mooiste gebeurtenissen met het spel van licht en schaduw op het maanoppervlak is de Hesiodus-straal. Twee dagen na het eerste kwartaal is dit bijzondere spektakel te bewonderen in de vorm van een lichtbundel in de krater Hesiodus op een bepaald moment. 

23.12.2020 van 19:40 tot 21:40 uur (MET)

Lees ook volgend artikel https://www.vvs.be/werkgroepen/werkgroep-maan-en-planeten/lichteffecten-op-de-maan

Hierbij dan ook een warme oproep aan de waarnemers om hier, bij goed weer uiteraard, de nodige leuke waarnemingen rond te maken (bvb een time-lapse,...). Lees dus zeker het vermelde artikel via de link en observeren maar!!

Deze video van Jef De Wit maakt duidelijk dat je géén high tech camera nodig hebt om de maan te observeren: kijk en laat je inspireren: https://youtu.be/8YRymsMuA3k

Mercurius is deze maand niet zichtbaar.

Venus is nog steeds 's morgens te zien in het oosten. Ze staat wel beduidend lager aan de horizon. Ze nadert langzaam de zon.

Mars begint stilaan kleiner en kleiner te worden. De oppositie is stilaan ten einde, maar het observeren van Mars is nog altijd nodig om de veranderingen in de atmosfeer op te volgen. De planeet wordt kleiner, en dus ook minder lichtsterk. Joost Verheyden maakte volgende opname eind november. De planeet was dan al onder de 15 boogseconden. Joost vermeldde volgende: het gebied ten noorden van Sinus Meridiani was op het IR beeld bijzonder helder. Midden november werd eveneens melding gemaakt van een stofstorm. Dus eens te meer reden om de planeet in het oog te houden.

Jupiter en Saturnus hun oppositie-periode is nu echt wel voorbij. Eind december verdwijnen ze in de zonnegloed. Ze zijn tot dan zichtbaar laag in het zuidwesten. Op 21 december kunnen we echter van een spektakel genieten dat zéér zeldzaam is: de planeten Jupiter en Saturnus naderen elkaar dan en zullen schijnbaar maar 6 boogminuten van elkaar staan. De samenstanden gebeuren maar om de 20 jaar, en zéér nauwe samenstanden zijn nog zeldzamer. Op 21 december zullen de planeten het dichts naderen om 18:21 UT. Met een binoculair en een telescoop zal dit een fantastisch zicht opleveren. Hou er rekening mee dat de planeten laag aan de horizon staan. Bereidt je daar dus goed op voor. De volgende nauwe samenstand (minder dan 9 boogminuten) gaat pas op 15 maart 2080 plaatsvinden.

Deze simulatie geeft het beeld weer dat je door een telescoop kan verwachten. De rode cirkel is een cirkel met een diameter van 30 boogminuten. Het beeld is ongeveer op het moment van dichtste samenstand gegenerereerd.